Kod Adı: DEAD DAYS!!

3 Mayıs 2016 Salı

Kod Adı: DEAD DAYS!!




Yo millet! Mete ben biliyorsunuz artık. Yazarın gece vakti ne yediği belirsiz halleri ile beni yanına çağırdı ve dedi ki ''Oğlum şu okuyuculara bir kıyak geçelimde anlatamaya başla kendini''
Ben de dedim hemen ''Emrim başım üstüne'' ehehe
İsmim Mete Ankaralıyım. Yaşım 18 daha yeni girdim gerçi ama... Boş verin şimdi bunları
Köseyim. Haddinden fazla köseyim hem de öyle böyle değil bacağımda bile doğru düzgün kıl yok maalesef...
Erkekler sürekli dalga geçer bu konu hakkında benim ile... Kızlar desen...
İşte köseliğimi en sevdiğim nokta bu!!
Bilmiyorum neden ama çoğu tanıdığım kız yanağımdan makas alır. Sonrasında ise yanakların ne kadar yumuşak derler...
Peki peki şimdi geçin bunları...
Lise öğrencisiyim bildiğiniz gibi (İlk sezon okuyan biliyor uzattırmayın lafı)
Oyun bağımlısıyım. Hard seviyede hatta şuan yaşadığımız bir çok şeyi oyunlar sayesinde daha hızlı kavrayabiliyorum.
Anne ve Babanın maddi nüfusu gayet yerinde Bilkent'te ortalama bir villada oturuyoruz demiştim. Hala öyle lakin ortalama lafı biraz hafif kaçabilir.
Annem bir holding sahibi okulumun inşaasın dan tutunda aklınıza gelebilecek envai çeşit şey ondan soruluyor. Çoğu zaman eve geç gelir devlet büyükleri ile toplantıları fazla olur...
Babam ise oldukça ünlü bir aşçı kendisi en son Japonya' ya gitmişti ama... İşte sonra ses soluk gelmedi kendisinden...
Muhtemelen ya şuan zombi yada öldü...
Siktir edelim şimdi bunları. Bir gün oyun oynarken zihnimden ''Keşke dünyada oyun dünyası gibi olsa...''
Sonrasında ise bilgisayar başından kalktığım gibi yatıp uyudum.
Ertesi gün daha karga bokunu yimeden sanırım toplu sms atılmış ki bir ses ile banyoda küfrü bastım.
Hazırlanıp okuluma gittim.
Okulda dersin ortasında da aynı sesin bir başka versiyonu piyasaya çıktı. İnsanlar korkudan altına sıçarken kendimi tutamadım ve gidip yine bastım küfrü.
Hani olur ya bazen düşünürken konuşursunuz...
Aynısı idi aslında.
Lan yok harbiden o küfrü ettikten sonra ben bile utancımdan yerin dibine geçtim.
Konuşan sesin neler dediğini biliyorsunuz. Anlatmıyorum o yüzden.
Okul bahçesinde güvenlik kulübesinin azıcık berisinde ''Keşke dünya oyun olsa '' dememi sağlayan oyunun dergisini okuyorum.
Oldukça ünlü ha bu arada oyun toplam olarak 3 milyar kişi oynuyor...
Tabi insan nerden bilebilir ki Lucifer denen illetinde o oyunu oynadığını...
Neyse dergi okurken birisi beni dürttü ve kolumu ısırdı. Daha ne olduğunu bile anlayamadan öldüm.
Evet millet aslında gerçekten öldüm... Sonrasında fark ettim ki ahiret beni siktir etti geri yolladı!!
Sonrasında ise geri kalktım birde baktım ki ne göreyim. Zombilik üzerime üzerime geliveriyor ''Aman tanrım '' dedim ''An*nı sikeyim!!''
Kim vurduya geldik anlayacağınız...
Daha üç dakikalık zombi iken şuan ismini inanın hatırlayamadığım ablam belindeki jop ile beni öldürmeye kalkıştı...
Boş dururmuyum lan ben !!
O kadar FPS oyunu oynadık refleks kastık öldürdüm o ablamı...
Şaka bir yana hala tadı damağımda o ablamın memişleri...
En harikası da oydu sanırsam...
Sallayın memişlerin hepsi harika...
Daha ne olduğunu anlayamamış bir zombi iken ise bir kızın hayatını kurtadım. Peh ne kahraman ama...
Gerçi bir çok insanı da sırf aç olduğum için öldürdüm ya haydi neyse...
Favorim özellikle kızlar...
Bilen biliyor gari beni söylüyorum o zaman...
(Neyi söylüyoruz? )
{Söyle gitsin işte!!}
(Tamam söyleyelim o zaman )
Memişler harika yani bir zombi iseniz tat alma duyunuz çok yavan lakin memişler her ne kadar tat yoksunu birisi olsanız bile ağzınızda dhşetül vahşet bir lezzet bırakabiliyor.
Yani anlayacağınız o günden bu güne ''METE=MEME'' nerde görsem çökerim o memelere!!
İlk günüm ve sonraki günüm sadece insan öldürmek ile geçti.
Sonrasında ise bir baktım ki 4. Kat diye bir yer var dedim girek!!
Bakak görek!!
4. kat başlarda eğlenceli idi bol bol yetenek kazandım.
Birde eşya...
Özellikle birisi var ki sormayın...
Tam böyle bütün odaları gezmişken son odada bir Orospu ile karşılaştık.
Yedi yuttu beni adi!!
Bende yedim onu da yani o kadar fazla değildi...
Kısmen diyebiliriz yani...
Sonuç olarak o dövüşte tekrar öldüm.
Ölümden ben kaçtım bu sefer... Yaşam çok tatlı beyler inanın bak!!
Uyandığıda ise o orospunun ırkına evrim geçirmiştim...
Her şey iyi güzel gitti ve
O kadını yedim sonrasında...
Ha birde kattan ayrılırken köpekçiğin teki ile biraz kapıştık onuda yedim.
Lan!! Az daha unutuyordum.
Silahıma isim verebiliyorum artık. Hatta verdim de 4. Katta bulduğum katanaya Leydi ismini verdim...
Vermez olaydım!!
Çünkü başımın tam bir belası oldu. İleride ne onlu nede onsuz geçti zaman...
Neyse millet bu seferlik bu ka cık oluvere gari bir sonraki sefere görüşürüz :D
(Ne ka cık? )
{ Te bu ka cık!!}
(hehe içi dolu bamyacık!! :D )
{Ben şimdi senin!! }
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Yeni sezonda görüşmek üzere :D

0 yorum :

Yorum Gönder